Van Haags Hopje via Bomber Hattrick naar Lab Dance

Datum: 11 december 2021 (14.30u)

Opstelling: Taco, René, Cor G, Gerhard, David, Wouter, Marco, Arthur, Raymond, Niels, Rob O

Wissels: Arne, Marcellino, Onno, Wim

Niet gespeeld: Alex, Nourdin, Remco, Rodrique, Sander B, Sander W (oproepkrachten: Egbert, Maurice)

Technische Staf: Henk O, Leo, Marcel, Martin

Verslag:

De afgelopen week werden de geruchten steeds sterker dat de Rutte IV Ploeg na de langste formatie ooit dan toch eindelijk zijn beslag gaat krijgen. Maar, met Mark weet je het nooit. Hij waait immers met alle winden mee en met de regelmaat van de klok herinnert hij zich niets, dan wel iets verkeerd. Dat het allemaal zo lang moest duren is volgens allerlei Politieke Duiders vooral te wijten aan het feit dat het nagenoeg altijd over de poppetjes is gegaan en nooit over de inhoud. Zelden zo’n bullshit gehoord. Bij de Oude Meesters gaat het elke week alleen over de (al dan niet hele of halve aanwezige en/of geblesseerde) poppetjes en nooit over de inhoud. Maar elke week staat er echt wel een ploeg van elf man op het veld, plus een team van vier tot vijf Special Forces ernaast. Sterker nog, het KAN nooit over de inhoud gaan bij de Oude Meesters. De (long)inhoud van het gros van de 35-Plussers wordt immers wekelijks, doorgaans op zaterdag, gedecimeerd door de gedachte aan een fysieke inspanning. Voorwaar, een zeer bijzondere aandoening: Pré-inspanningsastma. Bij het Longfonds wordt uitgebreid onderzoek naar dit tot op heden onbegrepen fenomeen gedaan (donaties hiervoor in de Bierpot, graag!). Bij de gedachte aan sommige tegenstanders, zoals vandaag PKC ‘85, dreigt er voor sommige Voorheen Megasterren zelfs een gruwelijke Verstikkingsdood. Maar goed, zo ver kwam het gelukkig niet en uiteindelijk stonden er, na toepassing van het even briljante als gevreesde Wissel-Geblesseerd-GedeeltelijkInzetbaar-Aan-en-Afwezigheid-Algoritme (daar kan de Belastingdienst nog wat van leren), toch weer elf Oude Meesters op het veld (Niels, dank dat je er was!) en zaten er een paar Bankwarmhouders in de dug-out.

De eerste minuten na het startsignaal van Onze Fluit-Kanarie duidden op een mogelijk bijzondere wedstrijd. De Oude Meesters konden namelijk niets anders doen dan verdwaasd achter de PKC-ers aan draven, maar scoorden via Arthur wel uit de eerste de beste aanval na een fraaie pass van Rob O de 1-0. Vervolgens nam PKC ’85 weer het initiatief, hierbij aangestuurd door de laatste man die als een soort Krijgsheer zijn mannen strategisch over het veld dirigeerde. En met succes, want onder aanvoering van The Warlord leverde PKC ’85 uitstekend en gestructureerd veldspel af. Zonder tastbaar resultaat echter omdat de PKC-ers, ondanks het feit dat de The Warlord intussen permanent naar de spitspositie was verhuisd en hiermee zijn van Duck tape geconstrueerde Rugnummer Negen eer aandeed, er aanvallend helemaal niets van bakten. Slechts eenmaal werd Taco op de proef gesteld, maar uiteraard stond de Spin van Bergschenhoek op zijn post. Lieten de PKC-ers nog alleszins acceptabel veldspel zien, wat de Oude Meesters ten toon spreidden, was ronduit bedroevend. Slechts één kansje konden de bewoners van het Wisselhuisje noteren. Vertwijfeld vroeg men zich dan ook af “of de Oude Meesters ooit zo’n slechte wedstrijd hadden gespeeld”. Het antwoord op deze Moeder Aller Retorische Vragen was natuurlijk positief (het zijn er zo verschrikkelijk veel). Vlak voor rust voltrok zich een dusdanig mirakel dat het zelfs Paus Franciscus zijn Kalotje te boven ging: de 35-Plussers scoorden! Zo ongeveer voor het eerst na de openingstreffer waren de Oude Meesters in de buurt van de PKC-zestien te vinden, waarna Niels na een knappe solo zijn schot(je) tot hoekschop verwerkt zag worden. Rob O bracht de corner hoog voor, Gehard legde de bal met zijn hoofd uitstekend terug op Niels die schitterend raak volleerde (2-0).

Na de rust leek PKC ’85 aanvankelijk het Aanvallende Ei Van Columbus te hebben gevonden en was meteen twee maal gevaarlijk. Helaas voor onze PKC-vrienden bleef het daar, op een enkel momentje halverwege de tweede helft, bij. Onder aanvoering van Arne en Marcellino pakten de 35-Plussers de zaken voortvarend aan en lieten PKC ’85 geen schijn van kans. Het begon allemaal met een prachtige pass van Gerhard op Arne die vervolgens in de Zestien onreglementair werd gestuit. Terecht kende Scheids Gio de Oude Meesters een pingel toe. Het behoeft geen betoog dat het PKC-Gekrakeel vervolgens zowel binnen als buiten de lijnen oorverdovend was en leidde tot een spectaculaire toename van het aantal geluidsoverlast-klachten bij de DCMR. Gelukkig greep de zeer relaxte (en prima spelende) Warlord kordaat in en kon Arne de Elfmeter bekwaam benutten (3-0). In de resterende vijfentwintig minuten was er sprake van een Haags-Hopje-Bomber-Gala-Voorstelling, uiteraard met medewerking van enkele andere artiesten. Het beginpunt was een schitterende voorzet van Wouter, de enige Nederlander die ALTIJD op Pole Position start, op Marcellino. Ons Haags Hopje kopte de bal perfect terug op Arne die zwevend als de befaamde Bep Bakhuis magnifiek raak kopte (4-0). Een soort Trapeze Act zonder trapeze, als het ware. Logisch trouwens, want er is geen zweefrek te vinden wat Bomber-Gewicht-Bestendig is. Maar goed, al snel diende zich het volgende doelpunt aan. Arne leverde een Puike Pass op Marcellino af, waarna deze in twee instanties trefzeker was (5-0). De 35-Plussers waren inmiddels Heer en (Oude) Meester en dus was het een kwestie van tijd voordat het half dozijn treffers werd volgemaakt. Onno, onze Westvoornse Heintje Davids, zette met een bekeken pass Marcellino aan het werk. Op zijn beurt bediende deze Arne, zodat Der Bomber zijn derde doelpunt van de middag liet aantekenen (6-0). Inmiddels hadden ook de PKC-ers ingezien dat hun overwinningsmissie vanmiddag totaal heilloos was en werden de Oude Meesters geteisterd door ernstige Dorst Krampen, zodat niemand er bezwaar tegen had dat Onze Italiaanse Golden Oldie de negentig minuten niet liet volmaken.

Na afloop werden er tot vijf uur in rap tempo bieren en vette happen naar binnen gewerkt. Tja, bij de Oude Meesters is de maaginhoud nu eenmaal een veelvoud van die van de longetjes. Vervolgens verkaste een deel van het Veteranen Circus naar Edelschaaps Zang- en Dans Paleis, waar de Kat van huis was en enkele Oude Muizen derhalve vrij spel hadden. En dus werden zij gefêteerd op een heuse Lab Dance. Exclusief beeldmateriaal is tegen betaling verkrijgbaar.

Doelpunten: Arne (3*), Arthur, Niels, Marcellino