Briljante Voorstelling Les Misérables door Oude Meesters

ArthAanDeKipKerrie

PKC ’85 35+ 3 - Neptunus-Schiebroek 35⁺ 1: 4-4

Datum: 14 mei 2022 (15.00u)

Opstelling: Taco, Sander W, Cor G, Wim H, David, Arthur, Rodrique, Raymond, Alex, Wouter, Rob O

Wissels: Arne, Gerhard, Jasper, Marcellino, Onno, Remco

Niet gespeeld: Marco, Nourdin, René, Sander B (Oproepkrachten: Maurice)

Technische Staf: Henk O, Leo, Martin (Niet aanwezig: Marcel)

Verslag:

Afgelopen donderdag werd de eerste foto gepubliceerd van 'Sagittarius A star' (Sagittarius A*), een Zwart Gat in het hart van ons Melkwegstelsel met een massa van 4,3 miljoen zonnen en op zevenentwintigduizend lichtjaren van Onze Ronde Bol. Voor kosmische begrippen ligt het dus om de hoek. De hele Astronomen-wereld stond op z’n kop. Volkomen onterecht! Nauwelijks twee decennia geleden ontstond er immers aan de Hazelaarweg het ene Reuze Zwarte Gat na het andere. En dat nog wel met de Regelmaat van de Klok. Elke thuiswedstrijd trok Henk B, de Zelfverklaard Vader Aller Coryfeeën, de meest ongelooflijke Zwarte Gaten.  De Pré Oude Meesters hadden dan ook de grootste moeite niet in de duisternis te tuimelen omdat de zwaartekracht er zo sterk was dat alle Pré Vets er zowaar strak uitzagen. Tja, Mooie Tijden, maar, om het maar eens in goed Nederlands te zeggen: “Das war Einmal”. En aangezien terugkijken volgens het Wijlen Fenomeen Fritz ‘Sigaar’ Korbach alleen zin heeft in de achteruitkijkspiegel van de auto, is het raadzaam over te gaan tot de orde van de dag: de uitwedstrijd tegen PKC, de altoos onberekenbare tegenstander, die zich de laatste jaren af en toe manifesteerde als een Angsttegenstander voor de Oude Meesters. Niet voor niets waren de 35-Plussers op nagenoeg Volle Oorlogssterkte, al zou dit ook te maken kunnen hebben met de uitmuntende kwaliteit van de Befaamde PKC-Kip-Kerrie-Happen na afloop. Hoe het ook zij, niet helemaal gerust op een goede afloop van de Zaterdagmiddag Voorstelling ging het Neptunus-Schiebroek publiek er eens goed voor zitten en staan.

De eerste zestig seconden leek er voor de Oude Meesters geen vuiltje aan de lucht. Wouter speerde er vandoor, kreeg een reuzekans, maar schoot de bal hoog over richting de A16. Tot afgrijzen van de 35-Plus-aanhangers was het vervolgens uit met de Neptunus-Schiebroek pret. Geen pass kwam meer aan en elke bal verdween direct in de voeten van een PKC-er. Het was werkelijk tenenkrommend slecht wat de Oude Meesters lieten zien. Aanvankelijk werd gedacht dat zij leden aan een acute vorm van kleurenblindheid en de groen gestreepte PKC-shirts niet konden onderscheiden van de eigen donkerblauwe strepen. Op zich een plausibele reden, maar deze kon direct in de prullenbak nadat de PKC-ers na een aanval van Barmhartigheid hun shirts binnenstebuiten gingen dragen: de Oude Meesters bleven volharden in het Inlever-Voetbal. Het zal de lezer duidelijk zijn dat PKC al snel het initiatief van de wedstrijd naar zich toe had getrokken, hoewel dit nu ook weer niet tot grote kansen leidde. Dat laatste was in hoge mate te danken aan het feit dat Wim H zijn directe tegenstander The Warlord (zie de thuiswedstrijd van 11 december jl.), die als verrassing direct als spits en niet als laatste man begon, goed in bedwang hield. Het waren schitterende duels tussen beide heren, waarbij de Leeuw van Kralingen doorgaans als overwinnaar uit de bus kwam. En als The Warlord dan Wim H eens een keer te slim af was, dan stonden David, Sander W of Cor G wel op hun post. Er was een minuut of vijfentwintig gespeeld toen één van de PKC-ers een vuurpijl richting het Neptunus-Schiebroek doel afvuurde. Wat er vervolgens gebeurde, was niet helemaal duidelijk maar op de een of andere manier zaten de tentakels van de Octopus van Bergschenhoek in een Gordiaanse Knoop, zodat de bal in het doel plofte (1-0). De voor het eerst sinds de tijd dat de honden nog uit hun reet blaften aanwezige Voormalig Coryfee Michel V, die zijn debuut bij de Pré Vets in en tegen Gouda ooit opluisterde met een snoeiharde kopbal in eigen doel, vroeg zich verbaasd af of Gerrit nog steeds in het doel stond. Enfin, het was een wonder dat de Oude Meesters vijf minuten later via Wouter de stand al weer gelijk trokken: de Koning van de Ommoordse Paal danste de bal na goed doorzetten op onnavolgbare wijze in het PKC-doel (1-1). Op slag van rust ontsnapten de Oude Meesters nog aan een achterstand nadat een fraaie PKC-omhaal via de binnenkant van de paal uit het doel caramboleerde en de rebound op magnifieke wijze hoog over het Neptunus-Schiebroek doel werd geschoten.

Na de rust leken de Oude Meesters toch echt uit een ander vaatje te gaan tappen. Eerst kopte Marcellino na een uitstekende voorzet van Rob O op de lat en even later zette Onze Haagse Verfspuiter de 35-Plussers met een bekeken schot zowaar op voorsprong (1-2). Hierna zakten de Oude Meesters weer weg naar het niveau van de eerste helft: een  dramatische combinatie van lethargie en apathie. Het leidde tot een aantal goede kansen voor PKC, maar er moest een (te) gemakkelijk gegeven pingel na een ingreep van Rodrique aan te pas komen om PKC op gelijke hoogte te brengen (2-2). Wat de Oude Meesters vervolgens lieten zien, tartte elke beschrijving. In deze fase werd elke bal van de 35-Plussers vergeleken met het vrouwelijk geslachtsorgaan. Een wat vreemde vergelijking waar we hier verder niet op in kunnen gaan: voor je het weet heb je tegenwoordig een aanklacht en rechtszaak wegens schriftelijk grensoverschrijdend gedrag aan je broek. Maar goed, het eind van het liedje was een aaneenschakeling van blunders waardoor de PKC-rechtsbuiten voor de 3-2 tekende. Even richtten de Oude Meesters zich op met Arne, Jasper en Arthur in de hoofdrollen. Dit betaalde zich na een pass van de Jas uit in de vorm van de gelijkmaker van Der Bomber (3-3), die korte tijd later ten onrechte werd teruggefloten vanwege vermeend buitenspel, nadat hij eerst nog een uitstekende voorzet van Arthur niet op waarde had weten te schatten. De opleving was echter van korte duur en PKC zette de Oude Meesters weer vast op de eigen helft, wat gezien het lamlendige spel van de 35-Plussers bepaald geen wereldprestatie genoemd kon worden: elke afvallende bal was namelijk voor een PKC-er en van enige Neptunus-Schiebroek inzet was in de verste verte geen sprake. De 4-3 kwam dan ook niet uit de lucht vallen en een nederlaag voor de Oude Meesters leek onafwendbaar. Maar ergens bleek er iemand een kaars(je) voor de Hazelaarwegbewoners geplant en gebrand te hebben. Een gewaagde onderneming in deze verwarrende tijden, doch dit terzijde. Nadat eerst Arne door de Scheids (en NIET door de PKC-Vlaggeneur) in kansrijke positie ten onrechte was beschuldigd van buitenspel, kregen de Oude Meesters vanwege natrappen  jegens Rodrique (het enige smetje op de zeer sportieve wedstrijd) een vrije trap, die door Cor G werd genomen en door Arne werd binnengetikt (4-4). Enkele minuten hierna frommelde Der Bomber de bal in het doel, maar deze treffer kon geen genade vinden in de ogen van de Scheids vanwege zogenaamd ‘duwen van de keep’ door Arne.  In de slotseconden had Onno nog een listige pass op Marcellino in petto, maar onze Aardappel Drank Liefhebber startte een fractie van een seconde te laat waardoor de PKC-doelman net iets eerder bij de bal was en redding kon brengen.

Na afloop werd geconstateerd dat The Warlord moet worden voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede: hij is de enige Krijgsheer ter wereld die elk verloren duel vriendelijk lachend accepteert, niet agressief wordt en zich hiermee inzet voor Vrede en Veiligheid in tijden dat Voetbal vaak Oorlog is. Hulde!!! Verder werden er door de Oude Meesters allerlei non-argumenten aangedragen waarom er vandaag punten zouden zijn gemorst. Zo hadden sommigen bijvoorbeeld het gevoel enorm genaaid te zijn. Een duidelijk gevalletje van ‘wishful thinking’. Nee, de echte reden was een tamelijk lamlendige instelling en hopeloos voetbal met een Treurspel als gevolg. Een soort eigen gegraven Zwart Gat waarin twee punten verdwenen. Het enige pluspunt was dat Joop van den Ende wel brood zag in een dergelijke uitvoering van Les Misérables. Dat worden dus Vette Contracten.

Doelpunten: Arne (2*), Wouter, Marcellino