“Daar in het Zicht van de Haven…….”

DennisP&Kim Jong-un

Eggie-deAfvallige

IJverigeArth

MaitreRem

StilLeven

Datum: 12 november (14.30u)

Opstelling: Taco, Stefan, Cor G, Wim H, Wouter, Arthur, Peter, Rob O, Raymond, Tristan, Arne

Wissels: Egbert, Gerhard, Jasper, Marco, Sander W

Niet gespeeld: Alex B, Alex K, David, Frank, Marcellino, Nourdin, Remco, René, Robert, R0drique,

Technische Staf: Henk O, Leo, Marcel, Martin

Verslag:

Afgelopen week overleed Pierre Kartner, alias Vader Abraham, de Legendarische Zanger en Componist van vele Carnavalskrakers, Smartlappen en andere Muzikale Droefenis, zoals ‘t Smurfenlied’, wat trouwens nog steeds elke zaterdagmiddag inspiratiebron voor Taco’s verkleedpartij is. Historisch zijn ook de mega-hits Huilen is voor jou te laat (Corry en de Rekels) en In ’t Kleine Café aan de Haven, wereldwijd meer dan tweehonderdvijftig keer gecoverd. En vanmorgen gaf Cor van der Gijp, met 177 goals in 233 wedstrijden Feyenoords All Time Topscorer, op éénennegentig jarige leeftijd de brui aan het Aards Bestaan. Nooit vergeten deze en andere Feyenoord Helden!! Tja, de Iconen beginnen ons in steeds hoger tempo te ontvallen. Ondanks al deze Treurnis werd er zowel door Berkel als door de Oude Meesters vol vrolijke spanning uitgekeken naar het onderlinge treffen van vanmiddag. Zo zeer zelfs, dat door beide teams de Beruchte Kweler Dennis P was opgetrommeld om na afloop het amusement te verzorgen, terwijl Remco, zoals gewoonlijk, weer garant stond voor een Overheerlijk en Overdadig Maal. Omdat wedstrijden tegen Berkel nu eenmaal niet mogen worden verloren, gingen de Oude Meesters, in tegenstelling tot vorige week, dus niet voor de Felbegeerde Zevende Plek, maar voor niets minder dan een Driepunter. Om dit te bewerkstelligen waren ook Tristan en Peter ingehuurd. Dank dat jullie er waren, mannen!!

Nadat Gio, vandaag verkleed als een Paars Krokodilletje, eerst nog alle spelregels met beide aanvoerders had doorgenomen en voor de aftrap had gefloten, kon het Voetbalfestijn beginnen. Al snel leek het een feest voor de Oude Meesters te gaan worden. Immers, na een minuut of vijf lieten Rob O, Tristan en Arne een pracht van een aanval zien, die uiteindelijk door de laatste doeltreffend werd afgerond (1-0). Vervolgens ontstond er een Efteling-achtig Gemiste Kansen Festival, waarbij met name Tristan een opvallende rol speelde, terwijl ook de Berkelse aanvallers zich met een paar schoten in het zijnet en voorlangs niet onbetuigd lieten. Hoewel Berkel wellicht wat sterker oogde, waren het toch de Oude Meesters die opnieuw scoorden. De Vlinder van Nesselande speelde de bal op Wouter die op zijn beurt Arne aan het werk zette. Der Bomber draaide zich vervolgens knap vrij en de Berkelse doelman kon de Kruisraket alleen maar hebben gehoord (2-0). Geen vuiltje aan de lucht voor de Neptunus-Schiebroek 35-Plussers, derhalve. Althans, zo leek het, want na een fraaie Berkelse aanval lag de bal ineens achter Taco in het netje (2-1). De Oude Meesters raakten hiervan zo van de kook dat Berkel plotseling volledige controle over de wedstrijd kreeg. Met als consequentie dat het Neptunus-Schiebroek doel veelvuldig werd bestookt. Gelukkig stond het vizier van de Berkelse Strikers in de laatste fase van de aanvallen totaal verkeerd afgesteld. Helaas kampte ook Tristan na een prima actie van de ijverige Arthur, die nog de pech had met een fraai schot de lat te raken, met hetzelfde euvel. Vlak voor rust waren de Berkelaars op hun beurt weer gevaarlijk, maar Taco geselde de van richting veranderde bal knap uit zijn doel. In de daaropvolgende counter kreeg Arthur een uitgelezen kans de voorsprong van Oude Meesters uit te bouwen, maar de Berkelse keep redde attent met de voet.

Na de thee nam De Jas de Oude Meesters bij de hand en strooide weer eens met de fraaiste passes. Het bleken “parels voor de zwijnen”, want zowel Rob O, struikelend over z’n eigen benen, als Tristan (twee keer alleen voor de keeper) kon geen passend vervolg aan Jaspers kunststukjes geven. Positief was echter de zelfreflectie van Rob O, die leidde tot zijn wanhoopskreet “Ik loop te Kutten”. Het leek qua (soort van) melodie echter verdacht veel op “Ik ga Zwemmen” en dus op een Stembandoefening voor later op de avond. Inmiddels was Der Bomber, na een korte, maar hevige Intieme-Teen-Massage, weer in het veld verschenen en meteen was het raak. Als een slalomspecialist ontweek hij de opgestelde Berkelse poortjes en knalde in de rechterbenedenhoek onbetamelijk hard raak (3-1). Met nog een klein kwartiertje te spelen, leek de buit voor de Oude Meesters binnen en de zege in Veilige Haven. Onze Blatt ging er in het vriendelijke najaarszonnetje nog eens even goed voor liggen. Nauwelijks had hij de Ideale Pose voor een fraai Rob Ross Hazelaarweg Stilleven van het formaat Panorama Mesdag gevonden of hij zag de linkerflank van de Oude Meesters verdedigend enorm schutteren en Berkel terugkomen tot 3-2. Nadat Arthur op aangeven van Jasper net naast had geschoten, zetten de Berkelaars hun slotoffensief in en gaven daarmee het startsein voor een paar chaotische minuten. Het leidde onder meer tot een nogal onoverzichtelijke situatie voor het Neptunus-Schiebroek doel en als bij toverslag wist één van de Berkelaars uit de draai Taco te verrassen (3-3). Even later dreigde het zelfs 3-4 te worden, maar Gio, aka Occhio di Falco, zag iets wat niemand anders zag en keurde de treffer wegens buitenspel af. In de vierenhalve minuut extra tijd renden de Oude Meesters als een stel Gestreste Ophok-Kippen rond, zodat Berkel in extremis met de drie punten aan de haal ging (3-4).

Na afloop werd er in eerste instantie uiteraard stevig gebaald. Tja, het definitief stoppen van Egbert de Afvallige, zo veel kansen missen, binnen ruim tien minuten een zekere overwinning toch nog uit handen geven en het feit dat een hattrick niet genoeg is voor de overwinning: het was allemaal zuur. Maar ja, Corry en de Rekels vertolkten reeds meer dan vijftig jaar geleden een diepzinnige Vader Abraham tekst en zongen dat gedane zaken geen keer nemen en dat “huilen nu te laat is”. En zo is het. Maar toen de gevoelige Oude Meester-Smaakpapillen eerst het bier en later het diner van Maître Rem eenmaal hadden opgemerkt, sloeg de stemming radicaal om en was het feestgedruis niet van de lucht (tot in de vroege uurtjes voor sommigen). Helemaal toen het fenomeen Dennis P, bijgestaan door niemand minder dan Kim-Jung-un, In ’t Kleine Café aan de Haven nog maar eens inzette. Gezeten op zijn Wolk keek Vader Abraham geamuseerd toe en paste zijn befaamde Haven-café lied speciaal voor de Oude Meesters aan. Hoe precies weet nog niemand, maar de openingsstrofe luidt in ieder geval “Daar in het Zicht van de Haven”. En verder zal het wel iets met “stranden” worden.