Lost and Found (2*)

SanderW's_enkel (FILEminimizer) (002)

Datum: 10 december 2022 (14.30u)

Opstelling: Taco, Stefan, Frank, Remco, Wouter, Arthur, Gerhard, Alex B, Alex K, Robert, Arne

Wissels: Jasper, Marco, Rob O, Wim H, Sander W

Niet gespeeld: Cor, David, Marcellino, Nourdin, Raymond, René, Rodrique

Technische Staf: Henk O, Leo, Marcel, Martin

Verslag:

Aan het begin van het seizoen verordonneerde de KNVB Maffia dat na de winterstop de competitie-indeling moest worden herzien: de eerste zes teams werden dan in een sterkere poule ingedeeld, terwijl er voor de resterende teams een plekje in de Zwakke-Broeder-Herberg zou worden gereserveerd. Een merkwaardige gang van zaken, want het was natuurlijk van begin af aan zonneklaar dat bij het ingaan van de winterstop niet alle teams een gelijk aantal wedstrijden zouden hebben gespeeld, noch elkaar allemaal al een keer zouden hebben getroffen. Dat is immers al sinds de IJstijd zo. Maar goed, de Oude Meesters wilden geen Tandje Risico nemen en de doelstelling was een Zevende Plek bij het invallen van de winter. Daartoe moest er op gezette tijden worden verloren, maar inmiddels is er zo vaak achtereen een nederlaag geslikt dat het toch echt op Vormverlies begint te lijken en het chagrijn links en rechts voorzichtig de Kop opsteekt. Het zou dus leuk zijn als er vandaag weer eens werd gewonnen. Dat zou moeten kunnen, want de tegenstander van vandaag, Vitesse Delft, was de afgelopen seizoenen een soms lastige, maar zeker geen onoverkomelijke horde gebleken.

Nadat met de Delftenaren een speelduur van twee maal veertig minuten was overeengekomen, ging de wedstrijd van de kant van de Oude Meesters wat aarzelend van start. Na een goede aanval van Vitesse Delft werd de bal strak voorgetrokken, maar door Jan en Alleman gemist. Al snel werd duidelijk dat het spel van de Vitessers wat verzorgder oogde dan dat van de Neptunus-Schiebroekenaren. Een uitzondering hierop werd gevormd door de Delftse Vrouwelijke Grens (ja, ook de 35-Plussers moeten mee met de Inclusiviteit-Woke), die zich zo af en toe een slordigheidje permitteerde. Gelukkig werd dat door de Scheids, die uitstekend floot, keurig gerepareerd. Na een minuut of twintig herstelden de Oude Meesters het evenwicht, zodat zich voor de ogen van de (talrijke) toeschouwers een levendige wedstrijd ontspon. Vanmiddag dus geen spoedopnames in het oogziekenhuis in Rotterdam en in het Reinier de Graaf Gasthuis in Delft. Het spel golfde op en neer met kansen aan beide zijden. Zo was er een geweldige solo van de uitblinkende Nummer Twaalf, die eindigde met een schitterende poeier op de lat en wist Taco een Delftse kopbal op het nippertje onschadelijk te maken. Aan andere kant kregen Robert, Arne en Arthur wat mogelijkheden, maar tot doelpunten leidde dit vooralsnog niet. Tot ongeveer de dertigste minuut. Na een fraaie pass van Alex B belandde de bal bij Arne, die zoals gebruikelijk niet aarzelde en het Delftse doel direct onder vuur nam. Het schot was de Delftse Keep te machtig, waarna de rebound een prooi voor Arthur was (0-1). Hierna pakte Vitesse Delft het initiatief, maar onder leiding van een als laatste man geweldig spelende Frank hielden de Oude Meesters stand. Tot vlak voor rust, toen de Nummer Twaalf, samen met Nummer Vijf de Delftse Uitblinker, de bal op briljante wijze onhoudbaar in de Linker Winkelhaak krulde (1-1).

Ook na de rust bleef de wedstrijd het aankijken meer dan waard. Niet in de laatste plaats omdat het middenveld gaten ter grootte van het Zwarte Gat in het centrum van ons Melkwegstelsel vertoonde. Een ode aan de onlangs overleden Henk B, zullen we maar zeggen. Hoewel, eerlijk is eerlijk, de Aal regelmatig uiterst geslaagde pogingen onderneemt om de Wijlen Zwartegaten-Trekker naar de kroon te steken. Kortom, er was en bleef sprake van een bijzonder open wedstrijd. Tekenend hiervoor was een prima aanval van Vitesse Delft eindigend met een ternauwernood geblokt schokt door (wie anders dan) Frank, direct gevolgd door een messcherpe Neptunus-Schiebroek counter met als sluitstuk een Streep van de Jas, die net over het Delftse doel scheerde. Even later werd Arne in de Zestien neergelegd, waarna Rob O de penalty zoals gewoonlijk feilloos benutte (1-2). Tja, Van Gaal had de over-het-paard-getilde-Nederlands-elftal-huppelkutjes beter op penalty-les naar Rob O kunnen sturen in plaats van zelf een beetje aan te modderen. Doch dit terzijde. Even later leek de Nummer Vijf de stand alweer gelijk te gaan trekken, maar gelukkig kon hij zijn solo langs een stuk of vijf Oude Meesters niet doeltreffend afronden: zijn Alles Verzengende Peun ging net voorlangs Taco’s hok. Het gaf de Delftse Burger zo veel moed dat de Vitessenaren wilden aanzetten voor een offensief, ware het niet dat Wim H dit met een uitstekende interventie in eerste instantie wist te verijdelen. Vervolgens bezorgde hij de bal met een geweldige pass bij Rob O, die Arne doeltreffend aan het werk zette (1-3).  Nadat Jasper korte tijd later zijn schot via de buitenkant van de paal naast zag gaan, ontketende Vitesse Delf alsnog een offensief(je). Het leverde echter dankzij goed ingrijpen van Frank, Sander W en Taco geen Delftse doelpunten meer op. Sander W trouwens wel een Dikke Enkel.

Na afloop werd Frank uitgeroepen tot Neptunus-Schiebroek Uitblinker en werd verder geconcludeerd dat de Oude Meesters vandaag hun verloren vorm weer hadden gevonden. Later in het weekend gold dat, na de WintelChinees en Van Eijk, ook voor de jas van uw verslaggever, die iedereen een Mooie Kerst en een Gezond alsmede Voorspoedig 2023 toewenst.

Doelpunten: Arthur, Rob O (pingel), Arne