Spelhervattingen JO19-2 te machtig voor VVOR

Een aaneensluiting van slechte weersomstandigheden, zich terugtrekkende tegenstanders en ander misfortuin, had ertoe geleid dat “de belangrijkste bijzaak in het leven” langdurig niet in wedstrijdverband kon worden beoefend. Pas voor de tweede (!) keer dit kalenderjaar werd afgelopen Paaszaterdag de weide betreden. En niet zonder succes: middels een 5-3 overwinning op VVOR konden de eerste puntjes in de voorjaarscompetitie bijgeschreven worden.

Voor de “hoofdzaken” in het leven was de afgelopen maanden gelukkig wel ruimschoots de tijd geweest. De schoolexamens zijn inmiddels afgerond, en de voorbereidingen voor het centraal eindexamen begonnen. Maar ook de Rotterdamse avond- en- nachthoreca heeft gouden tijden beleefd; het schijnt zelfs dat de firma Heineken tegenwoordig naast China, Nigeria en de Democratische Republiek Congo ook de Rijnmond als groeimarkt heeft aangemerkt.  Gecombineerd met het gegeven dat de trainingsfrequentie ongeveer gelijke tred hield met het wedstrijdprogramma, zal het niemand verbazen dat de iconische Marineblauwe tricots wel erg strak om de Gymnasiale lichamen zaten!

Maar niet getreurd, voetbal is gelukkig wat anders dan de marathon lopen: je hebt niet persé een ijzeren conditie nodig om succes te hebben. Maar dan is het wel noodzakelijk om dodelijk effectief te zijn in de afwerking, en het spel van de tegenstander te ontregelen. En dat is precies wat JO19-2 deed. Nadat onder luid gejuich van het in grote getalen opgekomen thuispubliek onder een heerlijk voorjaarszonnetje was afgetrapt op het hoofdveld, werden de verdedigende stellingen ingenomen en mochten de bezoekers even heerlijk vijf minuten uitrazen.

De eerste keer dat de vijandelijke helft betreden werd was het gelijk prijs: middenvelder Hidde Wolters mocht aanleggen voor een vrije trap ver buiten de zestien. Nadat de doelman uit Prinsenland het niet al te gevaarlijke lage schot als een hete kroket losliet, was spits Stan van Est er uiteraard als de kippen bij om het presentje uit te pakken: 1-0. Nog binnen de tien minuten was het al voor de tweede keer raak, toen Stan zich na een dieptepass wist te ontworstelen aan zijn verdedigers, en vervolgens onreglementair werd gestuit. De toegekende strafschop werd door de topscorer zelf feilloos benut: 2-0. Halverwege de eerste helft werd voor de derde keer uit een spelhervatting gescoord, nadat middenvelder Julian Bausch met een krachtige kopstoot in de verre hoek een corner tot doelpunt promoveerde: 3-0.

Na dit overrompelende begin ging de machine wel wat haperen, en begon het veldoverwicht van de bezoekers zich uit te betalen. Met (te) felle inzet werd getracht de sterk combinerende polderbewoners te ontregelen, hetgeen resulteerde in gele kaarten voor achtereenvolgens Hidde Wolters en rechtsback Sacha van Well. In overtal wist VVOR twee keer te scoren. Maar het geluk lachte onze mannen op slag van rust toe toen de alom aanwezige middenvelder Jeroen “JP” Postuma op (of over) het randje van buitenspel geheel vrijstaand mocht binnentikken: 4-2. Nadat de suffige VVOR-grensrechter door zijn coach de huid was volgescholden dropen de bezoekers vloekend en tierend af voor de pauze.

Gelijk na de aftrap weden de furieus gestarte tegenstanders vakkunidig weggecounterd en schoof Stan van Est een dieptepass met precisie in de linkerhoek. Maar nadat VVOR enkele minuten later al weer 5-3 had gescoord en opnieuw een overwicht begon te onwikkelen op het inmiddels naar adem happende Schiebroekse collectief, besloot aanvoerder Max van Oosten dat het tijd werd om de voorsprong te gaan consolideren. Dit was nog lastig genoeg, zeker nadat linksbuiten Jelmer Spuijbroek vanwege wat weinig erudiet taalgebruik naar zijn tegenstander de rode kaart gepresenteerd kreeg. Maar in het restant slaagde de tegenpartij er niet meer in om de hechte Neptuniaanse defensie in verlegenheid te brengen.

Moe maar voldaan werd vervolgens de kantine opgezocht, alwaar een groot gezelschap supportende leeftijdsgenoten, onder wie ook diverse oud-ploeggenoten zoals de tegenwoordige directiechauffeur Ernest “T.B.” Bijleveld en de horecamedewerker en oud-doelman Berend “Parkie” Vrancken Peeters, reeds een stevig voorschot hadden genomen op de overwinningstoast. Mede omdat ook de “Oude Meesters” en het eerste team een overwinning te vieren hadden, kon aldus genoten worden van een ouderwets lange gezellige Derde Helft in een bomvol clubhuis!