Bij Nederlaag Oude Meesters tegen PKC ’85 1/2/V1, Ve2, Ve3 / (Ve4) klopt veel niet.

Opstelling; Max, Jan K, Gerhard, Sander B, René, Alex, Marco, Raymond, Marcel G, Onno, Naud

Wissels: Marvin, Rob O, Wim H

Niet gespeeld: Arne, Arthur, Cor G, Cor G, David, Gerrit, Hans Peter, Jan R, Jasper, Marcel, Marcellino, Nourdin, Pascal, Remco, Rodrique, Ronald, Sander W, Taco

Technische Staf: Henk O, Leo, Martin

Verslag

Vandaag moesten de Oude Meesters aantreden voor de laatste wedstrijd van dit uiterst succesvolle seizoen met als ultieme beloning het Onbetwiste Kampioenschap. De tegenstander van vanmiddag was PKC’ Ve4 en dat spreek kennelijk niet zo tot de verbeelding. Maar liefst Achttien Tweede Veteranen lieten deze confrontatie aan zich voorbij gaan. Ondanks de meest uiteenlopende redenen, is het niet ondenkbaar dat het Post Pilae Motivatie Syndroom hierbij een belangrijke rol heeft gespeeld. Naar verluidt, gaat de dochter van Wim H psychologie studeren en zijn de Oude Meesters (on)dankbaar onderwerp voor haar eerste casus. Niet bepaald de makkelijkste klus, zo veel is wel duidelijk. Maar goed, natuurlijk waren de Echte Vet2 Bikkels (Gerhard, Sander B, René, Alex, Marco, Raymond, Rob O, Onno en Wim H) aanwezig en gelukkig waren er een paar andere Kanjers (Jan K, Marcel G, Max, Marvin en Naud) die zo goed waren om de Tweede Veteranen te complementeren. Klasse, heren!!. Uiteraard is het een Eer om bij de Kampioen te mogen invallen, maar je moet het toch maar durven! Kennelijk was het Marvin Not Gay toch ietwat te veel, want die was van de Stress zijn kicksen vergeten. Dat mocht de pret natuurlijk allemaal niet drukken. Wat de pret eigenlijk wel heel erg drukte, was de op- en instelling van PKC. Kennelijk hadden de PKC Ve4-ders ook wat moeite met de motivatie, want ineens verscheen er een soort combinatieteam van PKC ’85 1/2/V1, Ve2, Ve3 en een verdwaalde VE4-der op het veld. Bovendien leek het er verdacht veel op dat een aantal PKC-ers nou niet bepaald de Veteranen Leeftijd had aangetikt. Al met al een Rare Gang van Zaken. Omdat het toch slechts een Wedstrijd om des Keizers Baard was, deden de Tweede Veteranen niet moeilijk en lieten het maar zo.

Was de opstelling van PKC nogal al laakbaar, de instelling was dat helemaal. Als je dan al een beroep doet (of moet doen, zo ver wil uw verslaggever dan nog wel meegaan, empathisch als hij is) op je beste spelers van de vereniging, houd dan een beetje rekening met het niveau waarop wordt geacteerd. Maar nee, de PKCe-ers kletsten uit de startblokken en zaten erop alsof de Wereldtitel op het spel stond. Met name de Nummers 16 en 18 speelden alsof er een Ongekende Transfer naar PSG of één van de andere Europese Geld Witwas Clubs te verdienen viel. Bah, wat een vervelende instelling. Enfin, de Oude Meesters kwamen nauwelijks van hun eigen helft en het was dan ook allerminst verwonderlijk dat zij al snel tegen een 2-0 achterstand aankeken. Even gloorde er wat hoop aan de Neptunus-Schiebroek Horizon toen Naud doorbrak, in de Zestien werd neergelegd en Gerhard de pingel verzilverde (2-1). De vreugde was echter van korte duur (ook al omdat Marco geblesseerd uitviel), want nadat Max eerst nog een paar maal op spectaculaire wijze een PKC doelpunt had weten te voorkomen, was hij na drie persoonlijke fouten van verschillende Oude Meesters plus één prima PKC-aanval vier maal kansloos, zodat PKC nog voor rust uitliep naar 6-1.

Na de rust was het spelbeeld ongewijzigd. Een aanzettend PKC en een verdedigend Neptunus-Schiebroek, dat op een Countertje Met kans loerde. Dat kwam er ook. Onno lanceerde met een schitterende pass de in de diepte sprintende Naud, die deze fraaie tegenstoot keurig afrondde (6-2). Even later werd Naud opnieuw gelanceerd. Dit maal door Marcel G. En weer stoomde de Nautilus (OK, deze woordspeling is niet helemaal correct en Jules Verne zal zich wel in z’n graf omdraaien, maar er waren wel meer dingen vanmiddag niet correct) richting het PKC-doel. Wat er toen gebeurde, klopte al helemaaaaaal niet, grensde aan het onwaarschijnlijke en valt eigenlijk alleen te zien in wedstrijden in de Vijfde Veterenen Klasse van de Malinese Voetbalbond. De PKC-grens bestond het om voor buitenspel te vlaggen en de Scheids kon weinig anders doen dan Naud terugfluiten. Sta je nota bene zo veel voor en dan nog zo vlaggen! Maar dan dat Domme Grens Gelach erbij! Verschrikkelijk! Ook de andere PKC-ers langs de lijn vonden het een geweldig geslaagde grap. Een nogal Sneue Vorm van Humor, maar met het IQ van een Zoetwatermossel is al snel iets leuk, nietwaar?

Nadat PKC was uitgelopen naar 8-2, was het laatste woord toch aan de Oude Meesters. Een vrije trap van Rob O leidde tot een scrimmage voor het PKC-doel, waarbij Wim H zijn schot geblokt zag worden. De hieruit resulterende corner kwam hoog voor het doel, Sander B werd even vastgehouden en de Scheids legde de bal op de stip. Vervolgens liet Rob O zien het nemen van een Pingel nog niet verleerd te zijn (8-3).

Al met al een wedstrijd om gauw te vergeten tegen een tegenstander die er helemaal niets van begreep. Een uitzondering vormde de PKC-scheids die, dat mag ook wel eens gezegd worden, een foutloze wedstrijd floot en de omstandigheden wel uitstekend aanvoelde. Scheids, Grote Klasse!! Ook een compliment voor de Strijdende Oude Meesters, die, met een Actieve Aal voorop, figuurlijk hebben gevochten als Leeuwen. Hier klopt trouwens alweer iets niet: een Actieve Aal (dat klopt immers alleen ’s nachts) die vecht als een Leeuw! Het wordt nu echt tijd om te stoppen met schrijven!

Rest uw Vaste Verslaggever dus niet anders dan de Trouwe Tweede Veteranen Supporters, Watchers en Lezers een Prachtige Vakantie te wensen. Tot volgend seizoen. Hoe en in welke klasse is nog onbekend, maar dat leest u nog wel.

Doelpunten: Gerhard (pingel), Naud, Rob O (pingel).