Moedig voorwaarts! Maar waarheen? Naar de Titel natuurlijk!

Stand

Datum: 20 april 2019

Opstelling; Taco, Marco, Pascal, Remco, David, Nourdin, Sander W, Rodrique, Cor G, Arne, Marcellino

Wissels: Alex, Jasper, Niels, Sander B, Wim H (90 min)

Niet gespeeld: Arthur, Cor P, Gerhard, Gerrit, Hans Peter, Jan R, Marcel, Onno, Raymond, René, Rob O, Ronald

Technische Staf: Henk O, Leo, Martin

Verslag

In 2024 zal Breakdancing naar alle waarschijnlijkheid zijn toegelaten tot de Olympische Spelen, terwijl surfen, skateboarden en klimmen op de Spelen van 2020 al hun intrede zullen doen. Dit alles gaat Marcel, onze Gewaardeerde Interim Coach, nog niet ver genoeg. Die hield vorige week zaterdagavond na de bijzonder eclatante overwinning op HBSS een hartstochtelijk pleidooi om een combinatie van al deze sporten op de Spelen toe te laten, namelijk het Kliko Springen. Volgens hem een sport met een extreem hoge moeilijkheidsgraad. Dat bleek ook wel, want ondanks dat het enige aanwezige jurylid Arne hem een Dikke Tien voor de uitvoering toekende, scheurde Marcel zijn niet onaanzienlijke Ham String bijna tot op het bot af. Enig pluspuntje was dat de Arts van Dienst hem een herstelverblijf op Gran Canaria voorschreef. Enfin, Marcel zien we dus dit seizoen helaas niet meer in actie. Een seizoen trouwens, dat voor de Oude Meesters het zo Gedroomde Happy End dreigt te krijgen. Immers, trots voeren de Tweede Veteranen de Ranglijst aan en vandaag werd er bij een overwinning op concurrent De Zwervers opnieuw een Grote Sprong Voorwaarts (die van Mao Zedong is er een lullig stuikelpartijtje bij) richting de Titel gezet. Maar goed, eerst moest De Zwervers maar eens geklopt worden en dat was naar verwachting bepaald geen sinecure. De Mannen uit Lombardijen geloofden ook nog in hun titelkansen en lieten geen middel onbeproefd om de Oude Meesters te intimideren. Zo werden de Tweede Veteranen in een heel klein zweterig kleedkamertje (nu oogt trouwens nagenoeg elke kleedkamer klein voor de XXXL Torso’s, doch dit terzijde) naast de toiletten gepropt, zodat een normale tactische bespreking niet tot de mogelijkheden behoorde. Niet dat zoiets doorgaans veel uithaalt, maar toch…Bovendien probeerde De Zwervers de Tweede Veteranen in opperste staat van verwarring te brengen door heel het veld te voorzien van een tamelijk onduidelijke, maar o zo rechte, belijning. Dat was nog eens even wat anders dan de Vertrouwde en Duidelijke Graancirkels van Marcel.

Direct na het fluitsignaal werd duidelijk dat deze Trouvaille wel eens fatale gevolgen voor de Oude Meesters zou kunnen hebben. Een Heuse, en bij deze dagen passende, Kruisgang leek in het verschiet te liggen. De Tweede Veteranen volgden gedwee de belijning en waren in eerste instantie niet bij machte het draaien, keren, kappen en versnellen van De Zwervers adequaat te bestrijden. Het leidde dan ook tot een Zwervers Offensiefje, waarbij vooral de flitsende Nummer 88 en de even beweeglijke als goed spelende Nummer 49 een hoofdrol vervulden. In feite hadden de Tweede Veteranen de eerste vijftien minuten weinig in de melk te brokkelen. Tegelijkertijd werd echter ook duidelijk dat De Zwervers niet overliep van Scorend Vermogen. Langzaam maar zeker ontworstelden de Oude Meesters zich aan de druk en verschenen meer en meer in de buurt van de Zestien van De Zwervers. Dit resulteerde in een paar semi-kansen, die niets opleverden. Ongeveer halverwege de eerste helft toverde Rodrique een fabelachtige actie uit zijn schoenen en bekroonde dit met een schitterende pass op Arne, die, spijtig genoeg, in al zijn ijver Buikenspel liep. Even later lanceerde Marcellino, die zich eerder al had onderscheiden met een paar droom-passes, een kogel richting het Zwervers doel. Het Keepende Fenomeen Albert kreeg de bal niet onder controle, maar de Tweede Veteranen konden hier niet van te profiteren. Kort na de ingelaste drinkpauze en na een behoorlijke kans voor de Zwervers viel Nummer 49 geblesseerd uit. Een fikse aderlating voor de Mannen van Zuid en een meevaller voor de Oude Meesters. De Tweede Veteranen leken hier meteen van te gaan profiteren. Marco zette Sander W op rechts aan het werk. Deze leverde een puike voorzet af op Arne, die de bal maar net over kopte. Even later was de Berkelse Bomber tot twee maal toe dichtbij een treffer. Eerst schoot hij na een vrije trap van Pascal hard in, maar redde de Keep bekwaam en vervolgens werd Arne na goed doorkoppen van Sander W voor (een twijfelachtig) Buikenspel teruggefloten. Het was duidelijk dat een Neptunus-Schiebroek treffer in de lucht hing. En die kwam er dan ook letterlijk uit vallen. Na een afgeslagen Zwervers-aanval lanceerde Ruimtevaartspecialist Cor G via één van zijn Befaamde Stratosfeer Joekels de in de diepte sprintende Arne, die zijn tegenstander op snelheid aftroefde om de Keep vervolgens met een Bekeken Lob kansloos te laten (0-1).

De Oude Meesters kwamen sterk uit het Kleedkamertje. Direct na aanvang van de tweede helft zette Marcellino Arne met een hakballetje vrij voor de keeper, die met een goede ingreep een doelpunt wist te voorkomen. Even later kregen zowel Arne als Marcellino een niet te missen kans, wat uiteindelijk toch gebeurde. Zo lieten de Tweede Veteranen De Zwervers nog in leven, al deed Marcellino een verwoede poging de ingevallen Nummer Twaalf, een kopie van het wijlen ADO-icoon Theo ‘Effe Krijte’ van der B, onder de zoden te stoppen. Sommige Gelovigen aan de zijlijn wisten echter te vertellen dat het door een Wonderbaarlijke Wederopstanding de Echte Theo betrof. Tja, gezien het Paasverhaal was dat natuurlijk best mogelijk, al zou het wel een dagje te vroeg zijn geweest. Maar goed, na deze actie was het pijpje van Ons Pronkstuk leeg en werd hij vervangen door Niels (klasse dat je erbij wilde zijn!!). Het bleek de voorbode van nog meer wissels. Zo verscheen Nummer 49 plots weer in het veld en aan Neptunus-Schiebroek zijde werd David vervangen door Jasper en Nourdin door Alex, die zo ongeveer om de twee minuten had gevraag of “het kwartiertje al voorbij was”. Dat was uiteraard al enig tijd het geval. Hierdoor getergd, voerde de Aal een serie Pirouettes van Sjoukje Dijkstra-achtige Allure op. Het was alleen een beetje sneu dat de tegenstander hem maar liet begaan. Die had immers al lang en breed gezien dat de Aal aan de verkeerde kant van de zijlijn stond te goochelen. De Oude Meesters lieten zich hierdoor niet uit balans brengen en bleven hard werken alsmede geconcentreerd spelen. Zo hard en geconcentreerd dat zowel Niels als Arne enkele goede mogelijkheden kregen, Arne in kansrijke positie ook nog eens tegen de grond werd gewerkt, de Jas met een enorme streep Keeper Albert op de proef stelde en Sander B uit een corner rakelings over kopte. Aan de andere kant moesten de Tweede Veteranen continu attent zijn bij de gevaarlijke counters van De Zwervers. Tijdens één van de counters mocht de snelle en gevaarlijke Nummer 88, waar de uitstekend spelende Remco de handen vol aan had, op het randje van buitenspel doorgaan. Het leidde tot een nieuw TV-spelletje van Taco, een kruising tussen ‘Ren je Rot’ en ‘Petje op Petje af’, maar uiteindelijk leverde het De Zwervers toch geen treffer op. Zo bleef het een boeiend en sportief voetbalgevecht, dat alleen werd ontsierd door een grove overtreding (slaan) van Nummer 49 op Sander B. De zich vandaag uit de Naad Werkende Arne dacht hier toch nog van te kunnen profiteren door alleen op de keeper af te stuiven, maar helaas meende de Scheids alsnog te moeten fluiten voor de overtreding. Even later betrapte Vlaggeneur van Dienst, René, de Lombardijse invaller met Nummer Acht op (het randje van) buitenspel en het is niet ondenkbaar dat hij hiermee de gelijkmaker verijdelde. Kort voor tijd kregen de Oude Meesters nog een vrije trap. In plaats van de gebruikelijke Kogel liet De Jas een soort voorzet los, waarna Keep Albert zijn enige fout van de middag maakte (0-2). Terwijl de wederom in grote getale opgekomen Oude Meester Supporters nog stonden uit te hijgen van hun Vreugdedans, legde Jasper de bal even later op het hoofd van Pascal. Deze verlengde de voorzet richting Arne, die met een lepe kopbal de 3-0 op het scorebord bracht.

Zo, dit was dan wat je noemt een zwaar bevochten, maar verdiende, overwinning, waarmee de Oude Meesters een duidelijk antwoord gaven op de beroemde vraag ‘Moedig Voorwaarts! Maar waarheen?’ van wijlen Gerard Reve, zelfverklaard Neerlands Grootste Schrijver en Dichter. De Tweede Veteranen hebben zich per slot van rekening door deze zege nu wel heel stevig aan Kop van de Ranglijst genesteld en liggen kaarsrecht op koers voor de eerste titel in 32 jaar (!). Een ‘0verwinning van het collectief’ kunnen we wel zeggen. Immers, iedereen droeg vandaag keihard werkend zijn steentje bij, inclusief Onze Bankklever Wim H, die exact weet wanneer hij NIET moet invallen. Dat is een gave, waarvan je zou willen dat meer Oude Meesters die zouden bezitten.

Doelpunten: Arne (2*), Jasper