Onderschatting is het grootste gevaar.

Vandaag de wedstrijd tegen Spijkenisse 2. De rode lantarendrager. Die twee keer wist te winnen dit seizoen, en waarvan één keer tegen ons. Na vijf minuten maakte ik me al zorgen. Dat bleef eigenlijk de hele eerste helft. Ook in de rust zat ik te piekeren. En zelfs na de wedstrijd heb ik er nog menig green-tea op moeten drinken en gebruik moeten maken van de goede keuken met het leuk bar personeel van Spijkenisse. Waarover zult u misschien denken, nou het was dit verslag. Want waar vooraf aan de wedstrijd de trainer meerdere keer voor waarschuwde. En ook na de warming-up nog een keer attendeerde. Niets is voor niets. En omdat we thuis van dit elftal hadden verloren verwacht je met een ervaren groep dat we weten wat er op het spel zou staan. Maar na de 1^e helft was het enige positieve te vertellen dat het weer veel beter was dan vorige week. Er stond een beetje wind wat ik de schuld gaf omtrent mijn tranende ogen, maar de supporters die er waren wisten beter. Met doodse stilte in de kleedkamer werd er even goed verteld hoe we ervoor stonden. En dat het echt anders zou moeten 2^e helft. De 2^e helft kwamen op een 1-0 voorsprong. De keeper liet de bal los met Kars voor zijn neus. Maar we waren nog niet uit de gevarenzone. Via een mooie voorzet van rechts en een uitgemeten schot kwam Spijkenisse langs zij. Het zal toch niet. Bijna direct na de aftrap speelde Nick de bal goed door op Tom, die met een prachtige lob voor de 2-1 tekende. Gelukkig viel de goal snel. En zelfs uit een corner hielp Spijkenisse ons door er 3-1 van te maken. Drie punten mee naar huis en laten we het er verder niet meer over hebben.

Volgende week het inhaalprogramma tegen SHO om 12 uur thuis.