Vrijdag 30 maart, dag 1.
Eeindelijk is het dan zover, we gaan op kamp. Stipt op tijd vertrokken we met wel twee bussen! We werden uitgezwaaid door een grote groep ouders, broers, zussen, opa's, oma's en andere geïnteresseerden, die het soms moeilijker vonden om afscheid te nemen dan de kinderen. De reis verliep voorspoedig en om 18:40 uur kwamen we aan op de bestemming en konden we gaan uitladen.
Na een kort welkomstpraatje zocht iedereen snel een slaapplek, werden de bedden opgemaakt en de handen gewassen en kon er op een heerlijke macaroni maaltijd aangevallen worden.
We hadden gelijk een druk programma de eerste avond, want na het avondeten en een korte periode van uitbuiken begon het eerste avondspel dat Luciënne in elkaar had gezet. In gemengde groepjes begon een spannend smokkelavontuur waarvan de winnaar later dit weekeinde bekend zal worden gemaakt.
Toen iedereen terug was in het kamphuis en was voorzien van wat te drinken en te snoepen, begonnen we aan het dierengeluidenspel. De F'jes mochten ook bij het kamphuis blijven, maar uiteraard deden ze allemaal gewoon mee.
Na afloop van het spel was er nog tijd voor wat te drinken en een broodje knakworst bij het kampvuur. Daarna ging iedereen even snel onder de douche en werden ze naar de slaapzaal gedirigeerd. Maar het was niet overal gelijk rustig, we zijn benieuwd hoe fit ze zaterdag nog zijn.
Zaterdag 31 maart, dag 2.
Na een uiteindelijk rustige nacht voor de kinderen en een vooral korte nacht voor de leiding, zat iedereen om 9 uur aangekleed aan het ontbijt. Voor die dag stond als eerste een voetbaltoernooi op het programma. Er werden teams samengesteld van alle leeftijden door elkaar. Dit bleek een goed idee. De oudsten deden hun best het team zo goed mogelijk te laten spelen en dat lukte meestal erg goed.
Intussen was ook een deel van de leiding het bos ingegaan om de spannende spokentocht voor die avond voor te bereiden. Er waren heel wat spullen meegenomen om de tocht er spannend en mooi uit te laten zien. Met de lunch was deze groep nog niet terug maar van sporten wordt je hongerig, dus de voetballers hoefden niet op hen te wachten. Er werd gretig aangevallen op de boterhammen! Gelukkig waren ze wel zo aardig om wat over te laten.’s Middags had iedereen lekker tijd voor zichzelf.
En om een uur of vier brak zowaar het zonnetje door. Dit kwam erg mooi uit in verband met de geplande bbq van die avond! De heerlijke saté, kip, hamburgers en speklapjes vonden gretig aftrek bij de kinderen. De heerlijke salades waren beter besteed aan de leiding, evenals de overheerlijke, professioneel klaargemaakte ananas van Frank. Zalig!
Na het eten was het wachten op de duisternis. Er werd bij de invallende schemer een spannende mededeling gedaan over twee vermiste kampeerders. We zouden op zoek gaan naar sporen en aanwijzigen. Spannend. Met hun eigen team liepen de kinderen de route en onderweg kwamen ze echt heel spannende dingen tegen. Soms een scene zonder “spook” (een tentje met een hand of hoofd erin), maar soms sprong er ineens een griezel tevoorschijn als je het niet verwachtte. Gelukkig bleef het voor iedereen leuk spannend.
Moe kwam iedereen terug in het kamphuis en werd daar ontvangen door Barend met een heerlijke beker warme chocomel. Het was wel te merken dat het vrijdag wat later was geworden want het was deze avond wel wat eerder rustig.
Zondag 1 april, dag 3
Alweer de laatste dag was aangebroken. Een heerlijk ontbijt met een croissantje en een gekookt eitje. Voordat de zeskamp van start ging, moest iedereen zijn spullen inpakken. Het duurde even voordat iedereen al zijn spullen bij elkaar had en ook slaapzakken in de hoes krijgen is altijd een flinke klus.
Toen ook de laatste sokken weer bij hun rechtmatige eigenaar waren konden we dan van start met de zeskamp. Eierrace, penalty schieten,benen-aan-elkaar-race, hindernisbaan, balletje lobben en natuurlijk het klassieke touwtrekken stonden op het programma. Het weer zat gelukkig mee: droog en zelfs regelmatig zon!
Na de zeskamp waren er pannenkoeken waar Eileen en Hélen erg hun best op hadden gedaan. Ze waren op voor we er erg in hadden. Na de pannenkoeken moesten de slaapzalen in orde gemaakt worden. Dat betekende alle tassen naar buiten en vegen maar! Er werd ook nog een groepsfoto gemaakt, altijd een leuk aandenken, en daarna mocht iedereen in afwachting van de bus lekker spelen.
De bus kwam iets later dan gepland maar het inladen verliep vlot en ook de terugreis verliep haast probleemloos (alleen het dakluik waaide bijna weg! Gelukkig waren Dave en Frank, met aanwijzingen van Zoë de helden). Om ongeveer kwart voor zes waren we weer op de club en waarschijnlijk lag iedereen er die avond vroeg in.
Ten slotte willen we iedereen, leiding èn kinderen, enorm bedanken voor dit superweekend en ik zou zeggen: tot volgend jaar!
Bekijk ook de kampfoto's.
