JO17-1 revancheert zich met 3 – 4 uitwinst op CWO in de eerste warme lentewedstrijd

Met 15 zo goed als fitte spelers ging de spelerskaravaan naar Vlaardingen, het mooie complex van CWO, met kunstgras, 19 graden en gelukkig een licht briesje. In de eerste competitiehelft liepen we hier tegen een 4 – 5 nederlaag aan, in een wedstrijd met twee gezichten. Dat moest vandaag niet gebeuren! (echter, had  CWO vandaag die kansen voor open doel niet gemist….., maar ja, ook hun bal is rond). Max koos voor een intussen betrouwbare opstelling in het 4 -3 -3 systeem. Daarbij werd de beginopstelling mede bepaald door afwezigheid (Nayan), kapotte auto, te laat etc. (Meriton)  en opkomst op de training. Het was warm, zwoel, dus: veel drinken, mannen !
1e helft
Hoe anders begon de wedstrijd nu dan 8 maanden geleden tegen dezelfde club. Neptunus Schiebroek zette direct gepaste druk, en iedereen had zijn aanwijzingen van Max tussen de oren, sommigen zelfs doorgezonden naar de benen! In ieder geval speelde Bas in de 1e minuut op Tomas, die op zijn beurt SebasH in stelling bracht: 0 – 1. Hoe droomstarterig wil je het hebben.


 
Was dit toevallig, een piek, of nu doordrukken? Het ging snel veel lijken op de wedstrijd van vorige week tegen 16hoven. Het meeste balbezit was voor Neptunus Schiebroek, maar de beste kansen ontstonden voor CWO. ‘ontstonden’, want wij waren meestal zelf de veroorzakers van alle opwinding. In de 5e minuut gaf de tegenstander een waarschuwingsschot af, maar gelukkig ver en hoog over. 3 minuten later ging Mels voorin (!) om de keeper heen, passte op SebasH, maar de hoek bleek te krap, vol etc. Weer 2 minuten later liet Kasper op rechtsachter zijn aanvaller lopen, zodat hij vrij voor Caleb verscheen; die gelukkig de bal kon keren. Even later kon onze goalie nog maar net een van ver aankomende zweefbal over de lat tikken. Voorin ging Mels maar weer eens rommelen en poken, waarbij de bal uiteindelijk bij SebasH belandde, maar weer bleek de hoek te lastig. Het duurde tot de 13e minuut, dat Julian een lange bal naar SebasH stuurde, zijn schaduwback uitgleed, Sebas dus vrij door kon lopen, de bal voorgeven, langs de keeper, tot bij Mels, die alleen maar hoefde intikken, en dat gelukkig ook deed : 0 – 2
Deed CWO niets terug? 5 minuten later gooide Kasper uit op Ollie, die vanaf 20 meter naast schoot. Ging het hele  teams vervolgens weer snel in positie? Tuurlijk niet, het was warm, de signalen waren nog onderweg van hoofd naar been.. Het resultaat was, dat Julian 1 op 1 kwam te staan, eruit werd gelopen, zijn rugdekker Kasper ook vrij baan gaf en de aanvaller de bal over de uitkomende Caleb in het doel kon schieten: 1 – 2 .
Werkte dit als een goede waarschuwing? Over het veld hing een soort loomheid. De opbouw van achteren ging redelijk, de weg naar voren ging goed, maar voorin.. Wellicht kwam dit, doordat CWO een tweetal snelle backs had. Onze ‘snelle’ buitenaanvallers kwamen niet of nauwelijks los van hun tegenstander. Het logische driehoekjes tikken kregen we de hele wedstrijd niet te zien, en Tomas ging herhaaldelijk op zwerftocht; dit leidde meestal wel tot gedoe en soms gevaar, prima! En verloren we de bal, dan zagen we de Trein der traagheid naar achteren sjokken; maar dan zonder magisch realisme (leuk boekje).  Toch duurde het maar 5 minuten tot het volgende hoogtepunt. Sebask trapte de bal van achteruit op maat op SebasH, die direct door kon sprinten naar het doel, op Mels passte, die de keeper op zijn weg vond. Adil schopte te terugkomende bal over het doel. … De 33e minuut brak aan, Ollie schoot de bal op SebasH, door naar Adil, maar de aanval smoorde. Vervolgens moest Caleb een aantal keren goed redden, onder andere toen de grensrechter van CWO weer eens niet vlagde voor buitenspel. Het spel ging snel verder via SebasH, naar Mels, die de  bal bij de tweede paal met links hoog langs de keeper in de touwen joeg: 1 – 3.
 

Deze touwen waren vlak voor de wedstrijd op last van de scheids gerepareerd. (dit deed de scheids wel goed, deze middag). 5 minuten later draaide Tomas, en nog eens en nog eens, door de verdediging heen op Mels. Maar diens inzet ging via de liggende keeper net over het doel. Uit de resulterende hoekschop kwam geen gevaar meer.
Rust.
Even naar de verkoeling van de kleedkamer, met drank en tips van Max: Er moest meer gevaar over de vleugels komen. En de dan ontstane gaten achter de opkomende flankspelers moesten beter worden opgevangen. Wie heeft het gezien in de praktijk?
2e helft
Regelmatig zagen we nu onze middenvelders na het zoveelste balverlies in de voorste linies achter de snel gestarte CWO aanvallers aan rennen. Daarvan wordt je natuurlijk net zo moe, als eerder opvangen, maar het ‘a ha Erlebnis’ bleef uit (Max gaat dit vast nog uitleggen). SebasH zat nu op de bank, Rik liep op rechts te huppelen, samen met zijn schaduw, Mels nu op links en Meriton, dankzij de gerepareerde auto van zijn ook aanwezige opa, nu dan in de spits. Gevaar, doelpunten ? Helaas, in de tweede helft was toch weer CWO die de gevaarlijkste kansen kreeg. In de 3e minuut schoof de bal voor de voeten van Caleb langs om bij de tweede paal te belanden. De aanvaller presteerde het daar om voor open doel de paal te vinden, oef! En even later schoot zijn collega over het doel. In de 9e minuut zagen we een spaarzame gevaarlijke situatie voor het doel van CWO, waarop de bal op rechtsvoor door Ollie opnieuw voor het doel werd getrapt. Meriton controleerde de bal op zijn borst, verschalkte de keeper en kopte onhoudbaar vanuit sprong in het doel: 1 – 4.

Safe, veilig, rustig uitspelen? Dat zouden later PSV en Sparta ook niet doen; we horen het live verslag van onze super Sparta supporters graag, komende week!
Binnen twee minuten moest Caleb twee geweldige reddingen brengen. Dat was het even, een hoop gesjok, totdat Mels weer eens werd weggestuurd op links, vrij de ruimte in, waarbij hij, oh paniek, als door een wesp gestoken ineens op de grond lag (en er waren geen wespen): achteraf leek het een krampkuit, maar het leek eerst ernstiger. Hij moest in ieder geval van het veld, Tomas er weer in. Even later stoomde Daniël op rechts naar voren, goed over Rik heen, maar de voorzet leidde niet tot gevaar. Bij ons op rechtsachter lag intussen de flank geregeld behoorlijk open, wanneer Tyler uit positie ging. De eerstvolgende aanval ging gelukkig over ons doel. Het duurde tot in de 24e minuut dat bij ons voorin Rik vergat te schieten, foutief passte, met als gevolg een snelle tegenaanval. CWO kon ongehinderd door onze linies snellen tot bij hun linksbuiten, die de bal goed voorgaf en hun spits met een hakje Caleb kansloos liet: 2 – 4.
Rommel de bommel, tot de 32e minuut, en een gele kaart voor CWO (praten of de bal wegtrappen? Dat mocht niet van de scheids, verder mocht je bijna alles). Niet al onze spelers hadden door, dat we nu tegen 10 spelers speelden (bleek later); in het veld was er nauwelijks verschil, want Caleb moest weer een paar keer gestrekt. Toen, in de 40e minuut werd Julian in een klein duel binnen de 16 onderuit getrokken, waarna hij met zijn arm de bal raakte: Gele kaart en strafschop: De aanvaller schoot de bal simpel rechtdoor, maar wel in het doel: 3 – 4.
Gelukkig deed het uurwerk van de scheids het goed, dus blies hij op tijd voor het einde van de wedstrijd. De buit was binnen en de complimenten van Max voor zijn team waren uiteindelijk helemaal terecht: er was hard voor gewerkt en de punten binnen. Komende week valt er nog genoeg te oefenen, zoals  op ‘de bal niet laten stuiten ‘.
We gaan het volgende week zien, thuis tegen VFC