Oude Meesters schrijven Historie met Natte Droom Scenario

Arthureluurs (FILEminimizer)

OpWegNaar Historie_1 (FILEminimizer)

OpWegNaarHistorie_2 (FILEminimizer)

Datum: 19 februari 2022 (15.30u)

Opstelling: Taco, Martin S, Cor G, Marco, David, Arthur, Rodrique, Gerhard, Raymond, Sander B, Rob O

Wissels: Arne, Marcellino, Onno, Wim H

Niet gespeeld: Alex, Jasper, Nourdin, Remco, René, Sander W, Wouter (Oproepkracht: Maurice)

Technische Staf: Henk O, Martin (Niet aanwezig: Leo, Marcel)

Verslag:

Met de Oude Meesters weet je het maar nooit. Anders gezegd: het volgen, laat staan: sturen, van de 35-Plussers betekent omgaan met Onzekerheden en Verrassingen. Het Omarmen van de Chaos of iets van gelijke strekking. Eigenlijk is de enige zekerheid dat alles wat de 35-Plussers betreft altijd onzeker is. Voor, tijdens en na de wedstrijd zijn alle scenario’s mogelijk, is het ondenkbare denkbaar en moet, voor zo ver het menselijk brein daartoe in staat is, met elk scenario rekening worden gehouden. Ja, het Oude Meester Management Team (OMMT) valt bepaald niet te benijden.

Neem nou Scheids Patric. Die zou de hele wedstrijd fluiten, maar gaf vlak voor aanvang aan in de rust weg te moeten om Trouw-Schoenen voor zijn zoon te kopen. Dit kon gewoon geen smoes zijn, want zoiets verzin je natuurlijk nooit van z’n leven! En dan Onze Motormuis. Ook zo’n surprise-act vanmiddag. Vorige week nog arriverend op zijn Prachtig Glimmende Monsterlijk Mooie Harley en getooid met Kloeke Helm, vandaag aangesukkeld op een aftands brommertje met een Kleurig-Bob-M(H)arley-Rasta-Mutsje op z’n hoofd. En wat te denken van Martin S? Die had donderdagavond het OMMT verblijd door te melden dat hij vandaag aanwezig zou zijn, maar kwam aanvankelijk het Neptunus-Schiebroek complex niet eens op. Iets met een soort Davinci Code bleek hem parten te spelen. Gelukkig werd er een Trojaanse-Tas-List bedacht, zodat hij uiteindelijk het personeelstekort van de Oude Meesters toch nog kon verhelpen (Martin S: bedankt!!). Ook de tegenstander, Excelsior Maassluis, en de wedstrijd van vandaag, waren omgeven door onzekerheden. De Maassluizenaren leken immers aanvankelijk een Titelkandidaat, maar zijn de laatste tijd om onbegrijpelijke redenen toch wat weggezakt. Daarbij komt dat een topprestatie van de Oude Meesters, zoals de Telraam-Overwinning van vorige week, nogal eens gevolgd wordt door een Mega Zeperd de wedstrijd erna. Een constante lijn weten de 35-Plussers regelmatig niet door te trekken. Behalve dan een rechte lijn van paar kilometer bier, uiteraard. Maar dat is nou net weer alles behalve een verrassing.

Terwijl het OMMT dus angstvallig alle (voornamelijk doem-) scenario’s zat door te nemen, werd duidelijk dat de Oude Meesters weer iets totaal onverwachts in Petto hadden. De start was namelijk overdonderend en de Maassluizenaren wisten niet waar ze moesten kijken. Vaak weet de Technische Staf dat van ellende ook niet, maar nu hadden de 35-Plussers de ene na de andere Prettige Surprise bedacht. Het begon met een Lepe Wippert van Raymond, gevolgd door een schot van de bijzonder Lauffreudige Arthur, waarna de voor het eerst sinds de tijd dat Nederland uitsluitend bewoond werd door Friezen en Franken weer eens optredende Sander B vanuit de rebound de bal tegen het net prikte (1-0). Ook David wist niet veel later vriend, vijand en vooral zichzelf te verrassen. Na een stevige aanvaring met een Maassluizer Reus ging zijn traditionele noodkreet, waar ‘t Hijgend Hert Der Jacht Ontkomen (psalm 42:1) zich bepaald niet voor hoeft te schamen, uiteraard weer door Merg en Been. Echter, geheel tegen zijn gewoonte in stond David nu eens niet vrolijk weer op du moment dat de Verzorgende Redding nabij was, maar werd hij uiteindelijk tamelijk dizzy het Wisselhuisje binnen geloodst. Dit betekende natuurlijk wel dat de vooraf zorgvuldig uitgedokterde Roulatie Planning direct het ronde archief in kon, want Wim H moest dus veel eerder dan gepland het Strijdperk betreden. Inmiddels leek de wedstrijd te gaan kantelen vanwege een Excelsior Maassluis Bliksemoffensief van Poetiniaanse Proporties. Maar uit het niets was daar ineens Rob O met een schitterend schot (2-0). En vlak voor rust deed Wim H voor de eerste keer vanmiddag van zich spreken. Tijdens een Neptunus-Schiebroek Tegenoffensief met een ongekende inzet van alle manschappen was de Sniper van Kralingen op Kousenvoeten naar de vijandelijke cornervlag geslopen. Daar legde hij een Maassluis verdediger om, veroverde op nietsontziende wijze de bal en leverde een vlijmscherpe scherpe voorzet af, waarna de bal, na nog even getoucheerd te zijn door Sander B, door Rob O binnen werd getikt  (3-0).

Na de rust, waarin ook Scheids Patric noodgedwongen werd gewisseld, tilde Marcellino al snel de stand naar 4-0. Het leek dus weer een Monsterscore te gaan worden. Echter, net als in de eerste helft had het er aanvankelijk alle schijn van dat de Maassluizenaren het tij konden keren. Gejaagd door de wind en felle slagregens stormden zij richting het Neptunus-Schiebroek doel en duurde het niet lang voordat de 4-1 kon worden genoteerd, al snel gevolgd door de 4-2. Voor de Oude Meesters begon het er donker uit te zien. Ja, na een soort Salto Mortale met een hoog Lamprou-gehalte van Taco, wat gelukkig noch een gebroken nek, noch een doelpunt tot gevolg had, vreesde iedereen het ergste. Maar zie, verlicht door het Schijnsel van de Machtige Lichtbakens als Hoeders van Neptunus-Schiebroek in het algemeen en de Oude Meesters in het bijzonder slepen de 35-Plussers de messen, kamden het haar op de tanden en regen het arme Excelsior Maassluis met tomeloze inzet van iedereen aan het spit. Het leidde binnen de kortste keren door schitterende doelpunten van Arne, Gerhard en Marcellino tot  7-2 voordat de Maassluizenaren iets terug konden doen (7-3). Onverdroten gingen de Oude Meesters vervolgens door en uiteindelijk bepaalden Wim H, Arne (2*) en Arthur de eindstand op 11-3. Trouwens, Excelsior Maassluis had sowieso geen enkele kans om ook nog maar één keer meer te scoren: alleen al het kijken van een Maasluizenaar richting het Neptunus-Schiebroek doel was voor Onze Motormuis genoeg om zijn Viagra Vlagarm omhoog te laten schieten. Volgens David was hier overduidelijk sprake van Grensoverschrijdend Gevlag. Iets waar Excelsior Maassluis het hoorbaar roerend mee eens was.

En zo was op deze winderige en op het laatst kletsnatte middag de tweede achtereenvolgende overwinning van de 35-Plussers met dubbele cijfers een feit. Een Compleet Onverwacht Natte Droom Scenario, dus. Een Unicum ook, want nog nooit in de bijna Veertigjarige Historie wisten de Oude Meesters en hun Voorlopers twee maal op rij de tegenstander met dubbele cijfers aan de Zegekar te rijgen. Zelfs in de diverse kampioensjaren niet. En dat na een wedstrijd die vooraf als ‘lastig’ werd gekwalificeerd. Zo blijkt maar weer eens dat de Oude Meesters het onmogelijk geachte mogelijk maken.

Verder werd tijdens de nazit geconcludeerd dat, hoewel het ene doelpunt vanmiddag nog mooier was dan het andere, de treffer van Wim H wel de Kroon spande. Na een corner van Rob O wist hij zichzelf namelijk op onnavolgbare wijze te lanceren. Hierbij zijn armen uitklappend als waren het de spiegels van de op 25 december jl. gelanceerde James Webb Telescoop. Dat er geen gebroken neuzen en/of zwaar hersenletsel te betreuren viel, is een Godswonder, doch dit geheel terzijde. Eenmaal aangekomen op het Tweede Lagrangepunt van het zon--aarde-systeem, kon onze Rocket Man, roerloos hangend in het Universum, de bal met Wiskundige Precisie in de Winkelhaak van het Maassluizer doel knikken. Een Wereldgoal! In de loop van de avond begonnen de Oude meesters zich trouwens toch wel wat bezorgd af te vragen of hij eigenlijk wel geland was. Gelukkig kwam tegen middernacht het verlossende Twitterbericht uit Kralingen: “Wims landingsgestel klapte prima uit en hij is nog nooit zo lekker geland”.

Doelpunten: Arne (3*), Rob O (2*), Marcellino (2*), Sander B, Gerhard, Wim H, Arthur