Een ‘Race to the bottom’, maar wel weer een Driepunter

DeKolovareCheque

Houtrot_Totaal

Zestig-jaar-Max

Datum: 25 maart 2023 (15.00u)

Opstelling: Taco, René, Cor G, Frank, Wouter, Stefan, Martin S, Alex B, Raymond, Robert, Rob O

Wissels: Arne, Marco, Remco, Sander W

Niet gespeeld: Alex, Arthur, David, Gerhard, Jasper, Marcellino, Nourdin, Rodriqe, Wim H

Technische Staf: Henk O, Martin (niet aanwezig: Leo, Marcel)

Verslag:

Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kon worden voorspeld dat de wedstrijd vanmiddag tegen de Sociaal Culturele Sportvereniging Pawan-Kemal dewaker Combinatie ‘85 uit zou draaien op een Netvlies Bedreigende Voorstelling. Er stond namelijk een zeer krachtige wind en bovendien lag het veld van PKC er nu niet bepaald als een Biljartlaken bij. Kortom, eigenlijk waren de omstandigheden uitsluitend geschikt voor Voetbalkunstenaars met een Verfijnde Techniek. Jammer genoeg voldoet slechts een promillage van de Oude Meesters aan die kwalificatie. Dit in tegenstelling tot andere promillages, die de Oude Meesters op een gemiddelde zaterdagmiddag moeiteloos door allerlei wettelijke grenzen weten te jagen. En tot slot hebben we natuurlijk PKC als een regelmatig lastige tegenstander. Soms door een tikkeltje vreemd fluitende scheids, dan weer door onvermoede PKC-voetbal kwaliteiten. Wat dit laatste betreft hadden de Oude Meesters op voorhand niet zo veel van PKC te duchten: met één schamel puntje bungelt PKC een beetje troosteloos onderaan de ranglijst en bovendien ontbrak de Aimabele Warlord. Maar ook dat is geen garantie voor succes, want de Neptunus-Schiebroek 35-Plussers passen zich doorgaans moeiteloos aan het niveau van elke tegenstander aan.

Vanaf de aftrap waanden de Oude Meesters zich in een soort Onbegaanbaar en Onheilspellend Tribaal PKC-Voetballand, waar de spelregels door Scheids en Grens met voeten werden getreden. Sterker nog, de gangbare regels waren vervangen door een soort Voetbal-Sharia: iedereen die ook maar naar het PKC-doel keek, werd afgevlagd en afgefloten. Met name de Viagra-Grens maakte er een Potje van en vervolgens nam de Scheids elk vlagsignaal klakkeloos over. Hoe absurd ook. Zo kon het gebeuren dat Rob O na een fraaie pass van Alex B eerst ten onrechte voor buitenspel werd teruggefloten en even later een glaszuiver doelpunt op aangeven van Robert (die trouwens beter zelf had kunnen schieten, doch dit terzijde) zag worden afgekeurd: volgens de Tribale Spelregels betekent achter de bal blijven buitenspel. Tja, veel gekker kon niet. Of eigenlijk wel. Nadat de Oude Meesters ondanks hemeltergend voetbal toch nog een reeks kansen hadden geproduceerd (en verprutst), waaide Onze Blat, toch niet echt een espenblaadje, gewoon om en even later verschenen plotseling enkele PKC-ers vermomd als aanvallers in de Neptunus-Schiebroek Zestien. Eén van hen voerde een briljant stukje Surinaams Volkstoneel op en volkomen ten onrechte wees de Scheids gedecideerd naar de stip. De penalty werd echter zo abominabel genomen dat Taco de bal alleen maar vallend op hoefde te rapen. Aan de andere kant was de afwerking door de Oude Meesters eveneens van een Belabberd Niveau, al had Robert de pech dat zijn schot via de binnenkant van de paal het veld in caramboleerde.

Tijdens de rust was de PKC-grens terecht gewisseld, hetgeen ook een positieve uitwerking had op de Fluitist. Vrij snel na de hervatting leverde de scherp staande Rob O een soort Vuurpijl Voorzet af, waarna Arne de bal in het doel werkte. Met z’n hoofd, met z’n schouder, met behulp van de Mano de Dios? Hoe het ook zij, de Scheids wees onmiddellijk naar het midden, duldde geen tegenspraak en keurde het doelpunt goed (0-1). Dat was een hele opluchting, want verder was het tijdens de rest van de tweede helft, die op verzoek van enkele Ramadan PKC-ers gelukkig tot vijfendertig minuten was ingekort, Kommer en Kwel.  PKC was totaal machteloos en de Oude Meesters waren, onder toeziend oog van ex-Cor-y-P, druk bezig het Hotse-Knots-Begonia-Voetbal van Wijlen Fritz Korbach naar een Hogere Dimensie te tillen. Berekeningen van het CBS lieten zien dat Cor G net zo veel liep als alle andere Neptunus-Schiebroek 35-Plussers bij elkaar, terwijl het Instituut voor Gezondheid en Preventie waarschuwde niet langer naar wedstrijden als deze te kijken. Touwschouwers lopen de kans gemiddeld tien jaar eerder te overlijden, terwijl het aantal Gezonde Levensjaren met maar liefs twintig jaar wordt verminderd. In de vertrouwelijke versie van het rapport wordt zelfs aangeraden nooit meer wedstijden van de Oude Meesters te bekijken: het gevaar van Spontaan Hartfalen en acute uitval van andere vitale organen is te groot. Drie punten pakken en snel vergeten, dus.

Dat laatste is de Oude Meesters wel toevertrouwd, want de stemming zat er direct na afloop weer goed in, al merkten sommigen terloops op dat je elke zaterdag denkt de ‘voetbal-bodem’ bereikt te hebben, maar dat het telkens nog slechter kan. Een soort Race naar de Bodem. Maar goed, lang werd er dus niet bij stilgestaan, vooral omdat Max zijn Zestigste Verjaardag in de Kantine zou vieren. Zestig jaar Max! ’Het is wat?! Als een speer spoedden de Oude Meesters zich naar de Hazelaarweg, waar Onze Meester Bakker al weer de nodige happen had geprepareerd. Klasse, Rem! Max zelf had wat minder haast, zodat in de Kantine een soort Waar-Blijft-De-Bruidegom-Stemming hing. Enfin, eindelijk arriveerde ook het Feestvarken zelf en werd luidkeels toegezongen. Nadat Rob O het publiek had vermaakt met enkele Havelaar Anekdotes, kreeg Max een Hotel Kolovare Cheque overhandigd en werd de tap Maximaal open gezet. In de loop van de avond verraste Max vriend en vijand met een spetterend gastoptreden van zijn band HoutRot. Kortom, het was een geweldige avond, hoewel er volgens Pascal enkele Drugs Strooiers actief waren. Maar hij was even vergeten dat alcohol ook een harddrug met een zeer sterke psychotrope werking is. Dus Pas: voortaan geen smoesjes meer voor Daan.