JO19-2 in het hemd gezet door Nieuwerkerk

U zult wel gedacht hebben: is de schitterende nieuwe website van uw favoriete club nu ook al op de korrel genomen door Russische Trollen? Maar nee; na uitgebreid onderzoek moest zelfs minister Ollongren (D’66) toegeven dat de gepubliceerde uitslag deze keer géén geval betrof van desinformatie om het moreel te ondermijnen en verdeeldheid te zaaien, maar wel degelijk het eindresultaat betrof van de wedstrijd van het doorgaans zo strijdvaardige JO19-2!
Om het voorgevallene beter te kunnen duiden is het nuttig om de classificatie van het Nationaal Rampenfonds, zoals opgesteld door Drs. Steurkenboom (Kees van Kooten), er eens bij te pakken. A zijn rampen die onvoorspelbaar zijn, die je niet kon zien aankomen. B zijn onvoorstelbaar, dus een ramp van een dusdanige omvang dat het je niet kan voorstellen. C is onherstelbaar, valt dus niks aan te herstellen, en D-rampen zijn zonneklaar. Als een ramp valt in zowel de categorieën A, B, C en D, is er sprake van een zogenaamde “domino-ramp”.
Wat waren dan de omstandigheden die juist op deze zonnige zaterdagmiddag 7 april escaleerden tot een heuse domino-ramp?  Wellicht het gegeven dat nagenoeg de gehele selectie tot het ochtendgloren de omgeving van het Stadhuisplein onveilig had gemaakt, om vervolgens tien minuten voor aanvang van de wedstrijd te Nieuwerkerk te arriveren om zonder warming-up aan te treden tegen een afgetraind selectieteam.
Op het razendsnelle kunstgras moest vervolgens volle bak achter de soepel combinerende tegenstanders aangelopen worden, waarbij de Neptunianen één voor één getroffen werden door hamstring-, rug-, enkel- en kniekwetsuren . In het laatste kwart van de wedstrijd stonden er niet minder dan zes geblesseerde spelers in het veld, waardoor het team enkel nog in staat was tot senioren-wandelvoetbal en de tegenstanders in deze tijdsspanne nog negen (!) keer konden scoren.  Dat de nog fitte centrumverdediger Wouter Sougé in de slotseconden scoorde met een fraaie volley was een miniscule pleister op de wonde.
Niet dat de oorwassing de mannen erg leek aan te grijpen: gelijk na de wedstrijd klonken de pompende beats en de gulle lach alweer uit de kleedkamer, terwijl op geanimeerde wijze de anekdotes van de heugelijke afgelopen nacht werden uitgewisseld. Met een stevige sportmaaltijd bij de Golden Arches (helaas niet betaald uit het Rampenfonds), werd de middag vervolgens afgesloten. Echter wel met in het achterhoofd dat training en voorbereiding noodzakelijk zullen zijn om de tegenstanders in deze klasse op gepaste wijze partij te kunnen bieden.