De Struijken winnen het Paasklaverjassen

‘Wat maakt het uit’, riep zijn maat Roel v.d. Ree, die gezellig en luidruchtig een paar keer met de nel was uitgekomen als de tegenstander had aangenomen.
‘Alles’, antwoordde Hans, ‘m’n hele imago is om zeep.’

Wat dat betreft waren Huib Huldij en Wim Bravenboer een fractie slimmer door na de eerste ronde in de tweede gecontroleerd nog slechter voor de dag te komen en ja hoor, ze tikten 798 punten weg. Lager hebben we het nog nooit meegemaakt. Goed voor tenslotte een jofele cake als poedel, die al op was toen zij aan het begin van de nacht Oud Beijerland bereikten.

De Struijkjes stonden toen nog in triomf aan de bar. Ze hadden voor het eerst de alles overheersende hegemonie van de eeuwige winnaars doorbroken. Voor de op de Antillen verblijvende Johan Vink een bevestiging dat Peet van Oost zonder hem subtop is.
(Geintje, hoewel.)

Gold niet voor het 110 Morgen-veteranenkoppel Aart Visser en buurman. Ook niet voor het C1-duo uit de middeleeuwen - Cok van der Heijden (Steenbergen) en John Vermaat (Den Haag) - want die twee puntentellende bankdirecteuren hebben de Struijken tot de laatste snik hijgend in hun nek gevolgd.

Alle vier finishten op gemiddeld slechts tweehonderd puntjes achterstand: per saldo net een onderdoortje (+ roem) te kort.

Roel v.d. Ree had die tot verdriet van Hans Boshuizen links en rechts om de haverklap aan iedereen cadeau gedaan. Elke nieuwe ronde zaten ze samen zodoende aan een nieuw tafeltje en wie bij het klaverjassen bij Neptunus-Schiebroek na elke ronde aan een nieuw tafeltje zit, zit – hoe zeg ik dat netjes – die zit te kijk.

Leo Janssen, die het bedacht, noemt dit het blamagesysteem.

‘Wat maakt het uit’, riep Roel, die het zelfs met zeven kaarten nog aannam.
‘Alles’, antwoordde Hans. ‘Met 3700 punten kan ik niet thuis komen. Dan krijg ik die eieren naar mijn hoofd.’

Eén ei viel na afloop op het hoofd van Faybian Hertstein. De kleine razendsnelle rechtsbuiten van het eerste elftal, die net als zijn medespelers Sjors te Duits, Max Bronswijk en Freek van ’t Land rechtstreeks vanuit zijn werk naar de club was gereden om bardienst te draaien (bij welke club kennen we die cubliefde nog, volgens mij alleen bij ons) en met een schuin oog keek naar de kantoorgekapte Wesley Banis die achter z’n laptop de wedstrijdadministratie deed, kreeg kort na middernacht een voorstel aangereikt.

‘Als ik twee eieren op je hoofd kapot mag slaan krijg jij 50 euro’, zei spits Sander Duin, die mee had gekaart en samen met Kars Martin zelfs nog onder Hans en Roel was geëindigd (36e). 
‘Deal’, zei Faybian.
Afijn, Duin plet onder grote belangstelling op het terras het eerste ei op het hoofd van de rechtsbuiten. 
Geel haar tot gevolg. 
Iedereen lachen. Faybian ook. Hij dacht: gauw verdiend. 
‘Kom op met die tweede’, sprak hij.
‘Sorry’, sprak Duin, ‘Bij nader inzien hou ik het er bij één.’
. . . . . . . 
Tien minuten later schonken de barkeepers hun fooienpot aan Faybian, die zich deze honderd jaar ouwe truc nooit, nooit, nooit meer zal laten aanleunen.

Over eieren gesproken. Alle deelnemers kregen een tray mee. Ook een blauwe pen, met daarin de naam van onze club. Allemaal weer kolossaal leuk geregeld door Leo Janssen, chef-inkoper. En verder waren er prijzen genoeg bij de traditionele loterij en won de 64-jarige en altijd luidruchtig gebleven Ed de Bruin (Maassluis) de volle boodschappenmand. 
De ereprijs.

Stom toevallig had ik een half uur eerder, wijzend op deze De Bruin, het volgende verhaal aan puntenteller Banis zitten vertellen.
‘Die man daar’, zei ik. ‘Die speelde in de tijd van Karel de Grote in Neptunus C1. Linksbuiten. We logeerden een keer ’s zomers op het KNVB-centrum in Zeist samen met 30 andere jeugdelftallen. In tenten. De hele week waren er wedstrijden en aan het einde van de week koos de toenmalige bondscoach, George Kessler, uit al die elftallen zijn favoriete elf en die speelden dan tegen Jong Oranje van 12 jaar. Uit 30 teams werd Ed de Bruin van Neptunus gekozen. Iedereen trots. Behalve De Bruin zelf. Hij had geen zin om met vreemden te spelen . . . en verdomd, hij deed het niet.

Foto 1: De Struijkjes.
Foto 2: Roel v.d.Ree, gierend van de lach met een nel uitgekomen.

Totale uitslag: